The Departed is een ongeïnspireerde aftreksel van het origineel (Infernal Affairs), van Back to the future moet je afblijven en arnold schwarzenegger en remake mag je niet eens in één zin gebruiken. Daarnaast zijn filmmakers lui en hebben ze geen inspiratie. Zo kun je de tendens van vandaag de dag wel samenvatten. Johan en Sven leren dat hun luisteraars er ook zo over denken. En Johan en Sven zelf? Als het aankomt op reboots, remakes en reimaginations van films denken de mannen er uiteraard weer compleet anders over. Johan en Sven behandelen de beste, slechtste en hopelijk nog te maken reboots, remakes en reimaginations van films.

Verder geven Johan en Sven elkaar cadeautjes, heeft Johan een Samsung Note gekregen van zijn vrouw (wat doet die man toch dat hij zulke cadeaus krijgt?) en heeft Sven eindelijk zijn PlayStation 4 te pakken!

Informatie:
Host: Sven
Co-Host: Johan
Lengte aflevering: 2:00:00
Datum:  29-11-2016

Deze aflevering kun je ook luisteren via:

Download MP3
SoundCloud
iTunes

Johan en Sven geven elkaar cadeautjes
Sven denkt Johan te kunnen verrassen met een cadeautje, een heuse VR-bril! Maar wel eentje waar je nog je telefoon in moet schuiven. Johan is er helemaal mee in zijn nopjes. Maar net als Sven denkt, ‘Job well done’, haalt Johan een pakje tevoorschijn. Johan heeft een St.klaas/verjaardag/kerstcadeau voor Sven. Sven is er stil van. En Johan stelt hem voor de keuze: Nu uitpakken of wachten tot de verjaardag van Sven. Sven kiest het laatste. Dus wat erin zit? Daar zul je nog even op moeten wachten!

Vrolijke Note
Johan is weer eens heel erg lief geweest voor zijn vrouw. Wat die man doet, no body knows, maar hij wordt almaar overladen met cadeautjes door zijn vrouw. Dit keer heeft hij een hoofdprijs te pakken, de SamSung Note 4. Johan is erg te spreken over deze telefoon. Zeker gezien het feit dat deze telefoon niet in brand vliegt!

Een intelligent spelstation en een groot geheim
Na een zoektocht, vergelijkbaar met de barre tocht van Frodo Baggins, heeft Sven dan nu toch eindelijk zijn PlayStation 4 te pakken. Het is zelfs een heuse Slim edition! Sven is in extase maar draagt gelijktijdig een groot geheim met zich mee. Een geheim dat alles te maken heeft met de aanschaf van deze PS4. Johan pelt de waarheid, laag voor laag tevoorschijn. Als Sven het einde van het gesprek afsluit met de woorden “dus zo is het gegaan…” staart Johan hem vol ongeloof aan.

Reboots, remakes en reimaginations van films
Johan en Sven kijken al heeeeeel lang films en series. Vroeger op videoband, later op DVD, toen op Blu-Ray en tegenwoordig digitaal gestreamend via Netflix. De mannen zijn op een leeftijd, dat bepaalde films al meerdere keren (in verschillende uitvoeringen) de revue hebben gepasseerd. Maar wat vinden de mannen hier nou van? Waarom maakt men remakes? Wanneer spreek je van een adaptation? Waarom wil men Back to the future opnieuw uitbrengen?

Johan vindt toch wel dat de filmmakers uit gemak en gebrek aan inspiratie oudere films opnieuw gaan uitbrengen. Zeker Amerikaanse remakes van Aziatische films kunnen het wat Johan betreft niet goed doen.

Sven vindt dat mensen vooral emotioneel en met een vals gevoel van nostalgie reageren op het opnieuw uitbrengen van films. Vind je een remake niks, kijk hem dan niet! Maar reageer bij voorbaat afwijzend tegenover een reboot of remake.

Wat vinden onze luisteraars?
De luisteraars van Praatje Podcast hebben weinig op met remakes, reboots en reimaginations. Ze zijn sceptisch en terughoudend. Dit is wat zei erover te zeggen hebben:

Galious
Hollywood remakes: over het algemeen een dikke flop wat mij betreft. Ik ben niet principieel tegen remakes, enkele van mijn favoriete jaren ’80 films (zoals John Carptenter’s The Thing en David Cronenberg’s The Fly) zijn immers ook remakes van oudere films, maar de laatste 10-15 jaar lijdt Hollywood blijkbaar aan zo’n ideeënarmoede, dat er bijna meer remakes uitkomen dan originele films. Ik heb vooral een hekel aan remakes van films die nog geen paar jaar oud zijn, zoals we heel veel gezien hebben met Amerikaanse remakes van Aziatische films (zoals The Ring, Grudge, Oldboy, etc) en Europese films (zoals Let The Right One In en Män som hatar kvinnor, etc) die op zijn zachtst gezegd slappe aftreksels van het origineel zijn en/of compleet overbodig.

Je kunt het tegenwoordig bijna zo gek niet bedenken of er is wel een remake van verschenen. Obscure Australische horror film Long Weekend uit 1978? Is een remake van! En als ik de lijst zie van remakes die er nog aankomen, zakt de moed me wel een beetje in de schoenen. Remakes van Wargames, Honey I shrunk the kids, An American Werewolf In London, Porky’s, Drop Dead Fred, Police Academy, Cliffhanger, Flatliners, Memento…. Alsof elke film die je ooit in je leven gezien hebt, opnieuw gemaakt gaat worden. Een soort revisionisme waar ik wel een beetje onpasselijk van word.

Maar “what really brings my piss to a boil”, zoals de Engelsen zo mooi kunnen zeggen, zijn remakes van Schwarzenegger films. DAT DOE JE GEWOON NIET! :cursing: Niemand kan zich meten met Arnie! En toch komt er na Total Recall nota bene een remake van Commando aan! BLASFEMIE!!!

Ik moet echt diep graven om pareltjes van remakes te kunnen noemen. Sowieso zijn er maar zeer weinig remakes die het origineel kunnen evenaren, laat staan overtreffen. De meeste van die geslaagde remakes zijn dan toch wat ouder, zoals The Departed uit 2006, een zeer goede remake van de Hong Kong film Infernal Affairs. Andere/oudere voorbeelden zijn de al genoemde remakes van The Thing, The Fly en Invasion of the Body Snatchers (1978).

Ruud
De remake van Ocean’s Eleven is naar horen zeggen een stuk beter dan het origineel.

Maar over het algemeen vind ik het ook allemaal maar niks. omdat in de meeste gevallen gewoon nul toevoegt
Vorig jaar was er nog een remake van Point Break. WTF, waarom, wie zit daar op te wachten? Waarom kwam er na net 10 jaar alweer een remake van Spider-Man? Van Back to the Future moet men ook gewoon afblijven.

Rikske
Wist niet eens dat Oceans Eleven een remake was. Zelf heb ik er redelijk gemixte gevoelens bij. Over het algemeen heb ik liever dat men geen remake maakt, maak liever een nieuwe film maar gebruik een bestaand universum of een IP die zichzelf al bewezen heeft.

Een remake vind ik wel gepast op het moment dat het een betere film oplevert dan het origineel, hoe voor de hand liggend het ook klinkt. Zo vind ik The Departed, een van mijn lievelingsfilms, beter dan het Koreaans origineel. Ook spreekt de westerse setting mij iets meer aan, maar dat terzijde. Of is Scarface met Al Pacino beter dan het origineel door de jaren ’30, omdat ze in die tijd nog niet de middelen hadden om het verhaal op deze manier te tonen. Zonder remakes hadden we ook het geweldige Magnificant Seven niet gehad, terwijl ik er waarschijnlijk een hoop mensen Seven Samurai een stuk beter vinden.

Tom
De originele uit de 60’s met “the Rat Pack” is toch wel een ander soort film. Beide zijn leuk om te kijken met de eerste natuurlijk wel dat jaren ’60 gevoel. Het gaat ook wat trager maar het is persoonlijk voor mij de betere film.

Van de nieuwe vind ik Ocean’s Eleven deel 2 dan wel weer heel slecht en deel 3 vind ik dan wel weer vermakelijk genoeg met Al Pacino.

Huishoudelijk mededeling
Sven en Johan danken de luisteraars voor hun inbreng en uiteraard iedereen die geluisterd heeft naar deze aflevering. De huishoudelijke mededelingen worden behandeld, o.a. waar Praatje Podcast allemaal de vinden is.